Apteczka podróżna

W tym miejscu znajdują się informacje jak przygotować apteczkę na wyjazd i jakie leki* w jakim celu mogą się w niej znaleźć.

* Wybór wymienionych leków wymaga osobistej konsultacji z lekarzem, a ich stosowanie jego wiedzy i zgody, szczególnie przy współistniejących chorobach lub przyjmowaniu innych lekarstw. Trzeba pamiętać, że są to środki chemiczne, które oprócz dobroczynnego wpływu mają liczne działania niepożądane i mogą zagrażać życiu. Informacje zawarte na tym blogu mają charakter informacyjny i poglądowy.

Każdy człowiek jest inny, dlatego też apteczki podróżników  będą się różnić między sobą. Przygotowując leki na wyprawę, należy wziąć pod uwagę nie tylko problemy zdrowotne, które najczęściej występujące w czasie podróży, ale także swój obecny stan zdrowia. W przypadku chorób przewlekłych, np. cukrzycy, nadciśnienia trzeba zaopatrzyć się w odpowiedni zapas leków, najlepiej w Polsce, nie liczyć na to że „gdzieś się kupi”. Około 6 miesięcy przed planowanym wyjazdem, każdy podróżnik powinien zgłosić się do lekarza, aby skonsultować wybrane przez siebie leki. Warto też „przetestować” przed wyjazdem farmaceutyki, których wcześniej nigdy się nie brało, aby uniknąć reakcji uczuleniowych na dane preparaty w terenie bez dostępu do pomocy medycznej.

W dziale tym przedstawię jak wygląda moja propozycja apteczki, jakie leki mogą lub powinny znaleźć się na wyposażeniu każdego podróżnika wybierającego się w góry wysokie, ale nie tylko. Podkreślam, że dobór leków w każdym przypadku powinien być przedyskutowany z lekarzem.

Wszystkie leki, które zabieram ze sobą grupuję w zależności od rodzaju przypadłości, wyjmuję z papierowych opakowań i wkładam do odpowiednio podpisanych woreczków (oszczędność miejsca i minimalizowanie wagi). Zapobiega to także bałaganowi w apteczce, a opis z dawkowaniem ułatwia dozowanie leków osobie nie będącej lekarzem. I tym sposobem moja apteka wyprawowa wygląda tak:

 Woreczki mają etykiety:

1.            BÓL

2.            INFEKCJA

3.            OCZY

4.            SKÓRA

5.            BRZUCH

6.            CHOROBA WYSOKOŚCIOWA

Na odwrocie każdej etykiety znajduje się dawkowanie danego leku oraz ewentualnie propozycja jakie leki można dołączyć, aby zoptymalizować leczenie danej dolegliwości w terenie.

Dodatkowo na wyposażeniu apteki wyprawowej znajduje się apteczka podręczna (A) oraz pulsoksymetr (B).

Woreczki  z lekami stanowią tzw. aptekę obozową, tzn. w przypadku wyprawy w góry wysokie zostaje zawsze w obozie, natomiast nigdy nie rozstaję się z apteczkę podręczną (na zdjęciu-A; omówienie zawartości wkrótce).
W górach wysokich, w apteczce wyprawowej, szczególne miejsce zajmuje pulsoksymetr – bardzo ważne narzędzie aklimatyzacji (na zdjęciu B - dzięki uprzejmości Sklepu Medycznego LBTM). (Omówienie funkcji urządzenia  wkrótce).

Reasumując:

Moja APTECZKA WYPRAWOWA = APTEKA OBOZOWA + APTECZKA PODRĘCZNA + PULSOKSYMETR

APTEKA OBOZOWA  = 6 WORECZKÓW: BÓL, INFEKCJA, OCZY, SKÓRA, BRZUCH, CHOROBA WYSOKOGÓRSKA 

Zaczynamy od APTEKI OBOZOWEJ i zawartości poszczególnych worków. 

Wszystkie wymienione poniżej leki są jedynie wskazówką dla czytającego, jak można zaopatrzyć apteczkę. Należy skonsultować się z lekarzem przy wyborze leków oraz zapoznać ze reakcjami niepożądanymi danej substancji leczniczej. Na stronie wymieniam jedynie najważniejsze działania uboczne leków, ale nie wszystkie! 

1.       BÓL 

Nie jeździmy w góry, by cierpieć, dlatego w sytuacjach, gdy dopada nas ból trzeba umieć sobie z nim radzić. Osobiście w górach boję się przede wszystkim następujących dolegliwości bólowych: 

1.            BÓL GŁOWY 

2.            BÓL KOŚCI I STAWÓW/URAZY  

3.            BÓL BRZUCHA

4.            BÓL ZĘBA 

I zawsze staram się przed nimi zabezpieczyć biorąc następujące leki:

1)     PARACETAMOL

W bólach o niewielkim i umiarkowanym nasileniu; w górach wysokich najczęściej przy bólach głowy, zęba, temperaturze  przy przeziębienu 

UWAGA! Trzeba pamiętać o maksymalnej dawce dobowej 4g. Lek ten może uszkodzić wątrobę w większych dawkach.

UWAGA! Na rynku istnieje wiele preparatów o różnych nazwach, mających dokładnie ta samą substancję czynną. Tzn. preparaty takie jak np. Acenol, Apap, Codipar, Efferalgan, Panadol, Coldrex, Fervex, Febrisan, Gripex to wszystko ten sam lek – Paracetamol! Niektóre z nich zawierają jedynie dodatkowe inne substancje wspomagającą. Nie należy łączyć tych leków w żadnym wypadku! 

2)    IBUPROFEN + PANTOPRAZOL  

W bólach o niewielkim i umiarkowanym nasileniu; w górach wysokich najczęściej przy bólach głowy, zęba, stawów, temperaturze przy przeziębienu 

UWAGA! Na rynku, podobnie jak w przypadku Paracetamolu, istnieje wiele preparatów o różnych nazwach, mających dokładnie ta samą substancję czynną. Tzn. preparaty takie jak np. Aprofen, rufen, Ibalgin, Ibufen, Ibum, Ibupar, Ibuprofen, Ibuprom, Ibuprion, Ifenin, MIG, Nurofen, Acatar, Ibum Grip, Ibuprom zatoki, Modafen, to wszystko ten sam lek – Ibuprofen! Niektóre z nich zawierają dodatkowe inne substancje wspomagającą. Nie należy łączyć tych leków w żadnym wypadku! 

UWAGA! Ibuprofen, choć tak jak Paracetamol działa przeciwbólowo, ma inny mechanizm działania. W dużych dawkach może uszkadzać błonę śluzową żołądka i (rzadko) powodować krwawienia. Dlatego zaleca się przyjmować wraz z Ibuprofenem tzw. „osłonę” na żołądek – inhibitor pompy protonowej w błonie śluzowej żołądka – np. Pantoprazol w dawce 20 mg 1x/24h;  20mg – 1 tbl. 

3)    KETOPROFEN + PANTOPRAZOL 

W bólach o umiarkowanym i dużym nasileniu: bóle głowy, zęba, stawów, przede wszystkim bóle pourazowe, nie ustępujące po paracetamolu lub ibuprofenie 

UWAGA! Ketoprofen (np. Ketonal)  ma podobny mechanizm działania do ibuprofenu, działa jednak silniej. Może uszkadzać błonę śluzową żołądka i (rzadko) powodować krwawienia. Dlatego zaleca się przyjmować wraz z Ketonalem tzw. „osłonę” na żołądek – inhibitor pompy protonowej w błonie śluzowej żołądka – np. Pantoprazol 

4)    TRAMADOL 

Silne bóle pourazowe 

UWAGA!  Lek może powodować m.in. zawroty głowy, nudności i wymioty, uczucie zmęczenia i oszołomienia, ograniczenie sprawności psychofizycznej dlatego w środowisku wysokogórskim należy stosować go bardzo ostrożnie, gdy wszystkie inne metody zawiodą. 

5)    MAŚĆ Z NAPROKSENEM 

Bóle stawowe, zapalenie ścięgien, do stosowania zewnętrznie

6)    DROTAWERYNA 

W stanach skurczowych mięśni gładkich, które występują przy kurczowych bólach brzucha, tzw. kolce 

7)    KLINDAMYCYNA + PROBIOTYK 

W górach wysokich antybiotyk ten biorę by zabezpieczyć się w razie bólu zęba ze stanem zapalnym (obecność ropy). Jednak najskuteczniejszym „lekiem” jest wizyta u dentysty przed wyjazdem i sanacja jamy ustnej. 

UWAGA! Każdy antybiotyk działając na bakterie wywołujące stan zapalny, wpływa także na mikroorganizmy w naszych jelitach  tworzące tzw. florę jelitową, „zabijając” je. Aby uniknąć działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego w związku zaburzeniem prawidłowej flory jelitowej należy przyjmować  probiotyk.

2. INFEKCJA

Zwykle w podróży mamy do czynienia z lekkimi infekcjami wirusowymi górnych dróg oddechowych, nie wymagającymi antybiotykoterapii. Jednak będąc w terenach trudno dostępnych, takim jak  góry, powinniśmy się przygotować także na nieco cięższe stany, gdzie czasem może być potrzebne użycie antybiotyku. W tym zakresie swoją apteczkę przygotowuję na następujące dolegliwości:

1.            KASZEL

2.            BÓL GARDŁA

3.            GORĄCZKA

4.            ZAPALENIE PĘCHERZA

1)   KODEINA 

Suchy, uporczywy kaszel, tzw. wysokościowe zapalenie oskrzeli

UWAGA! Lek ten może powodować depresję ośrodka oddechowego tzn. nasilić obecne trudności w oddychaniu, zaburzenia snu, bóle i zawroty głowy, szczególnie trzeba uważać przy wspinaczce w terenach eksponowanych.

2)   PASTYLKI DO SSANIA 

Stany zapalne błony śluzowej gardła i jamy ustnej, ból  gardła towarzyszący stanom zapalnym.

UWAGA! Na rynku dostępnych jest wiele pastylek do ssania, wybór zależy od własnych upodobań.

3)   PARACETAMOL lub IBUPROFEN 

W  czasie gorączki przy przeziębieniu

UWAGA! Substancje czynne były już opisywane w dziale BÓL -spójrz wyżej

4) AMOKSYCYLINA+PROBIOTYK 

W czasie podróży stosowana przeze mnie w cięższych zakażeniach układu oddechowego z wysoką gorączką lub w infekcjach dróg moczowych

UWAGA! Należy uważać na reakcje alergiczne! 

UWAGA! Każdy antybiotyk działając na bakterie wywołujące stan zapalny, wpływa także na mikroorganizmy w naszych jelitach  tworzące tzw. florę jelitową, „zabijając” je. Aby uniknąć działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego w związku zaburzeniem prawidłowej flory jelitowej należy przyjmować  probiotyk. 

5)   CIPROFLOKSACYNA + PROBIOTYK 

W czasie podróży stosowany przeze mnie głównie w cięższych infekcjach dróg moczowych, można też stosować w zapaleniu ucha środkowego, zatok przynosowych

  

UWAGA! Każdy antybiotyk działając na bakterie wywołujące stan zapalny, wpływa także na mikroorganizmy w naszych jelitach  tworzące tzw. florę jelitową, „zabijając” je. Aby uniknąć działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego w związku zaburzeniem prawidłowej flory jelitowej należy przyjmować  probiotyk.

3. OCZY

W górach wysokich trzeba szczególnie zadbać o nasze zmysły. Słońce, śnieg, wiatr i suche powietrze mogą skutecznie utrudnić nam funkcjonowanie w trakcie zdobywania szczytu poprzez wpływ na nasz cenny „aparat optyczny”. Oprócz okularów z wysokim filtrem (kat.4), szczelnie otaczających oczy wraz z osłonkami z boków –  ochrona m.in. od wiatru i od dołu  - ochrona m.in. przed słońcem odbijającym się od śniegu,  zabieram do apteczki krople na niżej wymienione choroby oczu, mogące zdarzyć się na wysokości. Ich wybór zawdzięczam konsultacji ze specjalista chorób oczu, której pasją obok medycyny jest wspinaczka skałkowa – dr Emilią Borcz.

1.            SUCHE OKO

2.            OPARZENIA SPOJÓWEK

3.            ZAPALENIE SPOJÓWEK

1)  KROPLE NAWILŻAJĄCO-ŁAGODZĄCE np. Thealoz , Wet-Comod lub Hyabak Protector  (zawiera filtry UV) 

Objawy suchego oka - dyskomfort, kłucie, podrażnienie i zmęczenie oczu 

2)  KROPLE INTENSYWNIE NAWILŻAJĄCO-ŁAGODZĄCE, WSPOMAGAJĄCE GOJENIE 

Silne objawy suchego oka, silne zaczerwienienie i uczucie ciała obcego pod powiekami,  ale także wspomaganie leczenia oparzeń spojówek przez promieniowanie UV – ślepoty śnieżnej (normalnie stosowany po zabiegach chirurgicznych na oczach) 

3)  OFLOKSACYNA - krople lub maść 

Zapalenie spojówek oraz m.in. brzegów powiek, jęczmień, owrzodzenia rogówki – aparat ochronny naszych oczu, w góry wysokie biorę je przede wszystkim  jako antidotum na ślepotę śnieżną 

UWAGA!  W górach wysokich ze względu na trudności sanitarne przy noszeniu szkieł kontaktowych należy zachować ścisła higienę, lepszym rozwiązaniem są soczewki długoterminowe. Przy jakichkolwiek objawach zapalnych należy zaprzestać ich noszenia! Dopiero po przeleczeniu można ponownie spróbować, ale NOWĄ, nieużywaną parę soczewek.

4.     SKÓRA

Skóra jest bardzo cenną naturalną barierą, która w czasie podróży narażona jest na szczególne niebezpieczeństwo.   Wybierając się w góry wysokie mam na uwadze przede wszystkim:

1.            ZRANIENIA

2.            OPARZENIA SŁONECZNE

3.            ODMROŻENIA

4.            UCZULENIE

Wobec tych zagrożeń w pakując apteczkę wyprawową, do worka „skóra” zabieram poniższe farmaceutyki:

1)   ŚRODEK PRZYSPIESZAJĄCY GOJENIE RAN - DEKSPANTENOL w postaci maści, kremu lub sprayu

W czasie podróży stosowany przeze mnie głównie w oparzeniach, owrzodzeniach, zakażeniach, otarciach naskórka, powierzchownych ranach.  Substancja wpływa na regenerację nabłonków  przyspieszając proces gojenia ran

2)   ŻEL CHŁODZĄCO –ŁAGODZĄCY 

Tego typu środki mają za zadanie złagodzenie podrażnienia skóry i dają przyjemne uczucie ulgi i chłodu przy poparzeniach słonecznych, ukąszeniach przez owady.

3)   SÓL SREBROWA SULFATIAZOLU 

Środek ten zabieram w góry wysokie z myślą o leczeniu potencjalnych odmrożeń, sprawdza się także w leczeniu oparzeń i owrzodzeń.

4)   MAŚĆ Z ANTYBIOTYKIEM 

Powierzchowne zakażenia bakteryjne skóry, nadkażenia ropnych zmian alergicznych i niewielkich owrzodzeń o różnej etiologii. Drobne rany, zadrapania i oparzenia.

UWAGA!  Nie stosować na błony śluzowe ani na duże powierzchnie uszkodzonej skóry.

5)    ŚRODEK ODKAŻAJĄCY np. ETAKRYDYNA 

Odkażanie skóry i błon śluzowych, zmian ropnych i grzybiczych skóry,  zakażeń skóry, po ukąszeniach owadów,  oparzeń. 

UWAGA! Możliwe zabrudzenia odzieży

6)     DIMETYNDEN  
Substancja ma działanie przeciwświądowe, ponadto zmniejsza obrzęk, łagodzi podrażnienia i ma miejscowe działanie znieczulające, dlatego doskonale sprawdza się przy ukąszeniach owadów, oparzeniach słonecznych, powierzchownych oparzeniach skóry I stopnia, pokrzywce

UWAGA! Miejsca leczone należy chronić przed działaniem promieni słonecznych.

7)   LORATADYNA

Preparat ten stosuje w podróży przede wszystkim w razie wystąpienia zmian na skórze o cechach pokrzywki na tle alergicznym.

5. BRZUCH:

Walka jelit o  godne traktowanie w czasie podróży może skutecznie dać się we znaki. Nie mówiąc o komforcie wspinaczce i konsekwencjach zaburzeń żołądkowo - jelitowych. Zapobieganie czasem się nie udaje i cóż „zemsta faraona” czy „sprinty do klo” się zdarzają. Dlatego trzeba umieć skutecznie je poskromić. W worku „brzuch” znajdują się u mnie specyfika przede wszystkim na:

1.            BIEGUNKA 

2.            NUDNOŚCI/ WYMIOTY

Ból brzucha obejmuje worek zatytułowany „Ból”. W wyżej wymienionych stanach szczególne groźne jest odwodnienie i infekcje bakteryjne, które trzeba potraktować antybiotykiem, dlatego do worka wrzucam zwykle:

1)   PREPARAT REHYDRATACYJNY 
Zapobieganie i leczenie odwodnienia niewielkiego stopnia w przebiegu biegunek. W czasie biegunki dochodzi do utraty wody i elektrolitów. Preparat ten ma za zadanie uzupełnić ich braki.

2)   PREPARAT  ŁAGODZĄCY PODRAŻNIENIE BŁONY ŚLUZOWEJ JELIT 

Biegunki ostre i przewlekłe

UWAGA! Preparat ma właściwości adsorpcyjne i  może wpływać na szybkość i/lub stopień wchłaniania. Należy unikać jednoczesnego przyjmowania go z innymi lekami.

3)   LEK HAMUJĄCY PERYSTALTYKĘ PRZEWODU POKARMOWEGO - LOPERAMID 

Biegunki ostre i przewlekłe

UWAGA! Leku nie wolno stosować w biegunce w przebiegu czerwonki lub bakteryjnego zapalenia jelita cienkiego i okrężnicy.

UWAGA! Należy przerwać stosowanie w przypadku wystąpienia zaparcia lub wzdęcia.

UWAGA! Jeśli w ciągu 48 h po podaniu leku w ostrej biegunce nie obserwuje się klinicznej poprawy, należy zakończyć podawanie loperamidu.

4)  PROBIOTYK - PREPARAT PRZYWRACAJĄCY PRAWIDŁOWĄ FLORĘ JELITOWĄ JEDNOCZEŚNIE HAMUJĄCY BIEGUNKĘ 

Przywracanie prawidłowej flory bakteryjnej podczas antybiotykoterapii, wspomagająco w leczeniu biegunki.

5)   NIFUROKSAZYD

Stosuję zwykle przy łagodnych ostrych i przewlekłych biegunkach wywołanych zakażeniem bakteryjnym

6)   ANTYBIOTYK – RIFAKSYMINA 

Biegunka podróżnych

UWAGA! Nie stosować u chorych z biegunką powikłaną obecnością krwi w stolcu lub gorączką. W przypadku utrzymywania się objawów biegunki zakaźnej dłużej niż 24-48 h lub pogorszenia przebiegu choroby lek należy odstawić.

7)   LEK PRZECIWWYMIOTNY – DIMENHYRDYNAT 

Zapobieganie i leczenie nudności i wymiotów

  

6. CHOROBA WYSOKOGÓRSKA

1. OSTRA CHOROBA GÓRSKA - ACUTE MOUNTAIN SICKNESS (AMS) 

(http://alpinmed.blogspot.com/2012/04/ostra-choroba-gorska-ams-acute-mountain.html)

2. WYSOKOŚCIOWY OBRZĘK PŁUC - HIGH ALTITUDE PULMONARY EDEMA (HAPE)  

(http://alpinmed.blogspot.com/2012/05/wysokosciowy-obrzek-puc-czyli-sow-kilka.html)

3. WYSOKOŚCIOWY OBRZĘK MÓZGU - HIGH ALTITUDE CEREBRAL EDEMA (HACE)  

(http://alpinmed.blogspot.com/2012/06/wysokosciowy-obrzek-mozgu-high-altitude.html)

4. ZABURZENIA SNU 

Z chorobą wysokogórską większość  podróżujących w tereny górskie słyszała i miała zapewne do czynienia nie będąc tego świadomym.  Poranne bóle głowy, osłabiony apetyt, trudności ze snem, czy „zatykanie” w piersiach przy wspinaczce. Osobiście zwracam szczególną uwagę na jej zapobieganie i dobrą aklimatyzację (http://alpinmed.blogspot.com/2012/03/aklimatyzacja-no-dobra-wiec-jak.html), jednak z różnych przyczyn czasem trzeba sięgnąć po farmaceutyki.  Sztandarowymi lekami dostępnymi w Polsce na wyżej wymienione stany są:

1.    ACETAZOLAMID 

Profilaktyka i leczenie choroby wysokościowej (AMS, HAPE, HACE), zaburzenia snu na wysokości

WIĘCEJ: 

• PROFILAKTYKA - http://alpinmed.blogspot.com/2012/08/wracajac-do-zrode-czyli-dodatkowych-sow.html
• AMS - http://alpinmed.blogspot.com/2012/04/acute-mountain-sickness-zdarzyo-sie-i.html; 
• HAPE, HACE - http://alpinmed.blogspot.com/2012/06/gdy-profilaktyka-zawioda-i-jestesmy-na.html)

UWAGA! Na acetazolamid można być uczulonym! Przy znanym uczuleniu na sulfonamidy nie należy stosować leku!

2.    DEKSAMETAZON 

W góry wysokie zabieram ten lek na ewentualność ciężkich postaci chorób na wysokości AMS, HACE. 

WIĘCEJ:

• PROFILAKTYKA - http://alpinmed.blogspot.com/2012/08/wracajac-do-zrode-czyli-dodatkowych-sow.html
• AMS - http://alpinmed.blogspot.com/2012/04/acute-mountain-sickness-zdarzyo-sie-i.html; 
• HACE - http://alpinmed.blogspot.com/2012/06/gdy-profilaktyka-zawioda-i-jestesmy-na.html)

UWAGA! Lek może uszkadzać błone śluzową żołądka dlatego należy stosować razem tzw. „osłonę” na żołądek – inhibitor pompy protonowej w błonie śluzowej żołądka – np. Pantoprazol w dawce 20 mg 1x/24h;  20mg – 1 tbl. 

UWAGA! W przypadku chorób na wysokości leku nie wolno przyjmować długotrwale. W przypadku obrzęku mózgu maks. 5-7 dni. Powyżej 2 tygodni dochodzi do ciężkich działań niepożądanych i ryzyka supresji nadnerczy!

3.     ZOLPIDEM 
Lek nasenny, osobiście praktycznie go nie stosuję, 

UWAGA! Lek może prowadzić do pogłębienia się depresji oddechowej! Przy długotrwałym stosowaniu >4 tyg. 0 uzależnia!

UWAGA! W górach wysokich zaburzenia snu są najczęściej objawem niedostatecznej aklimatyzacji, dlatego zaleca się unikanie zolpidemu na rzecz diuramidu, który przyspiesza proces adaptacji do wysokości i poprawia jakość snu.

 

APTECZKA PODRĘCZNA

Apteczka podręczna służy mi w dniu ataku szczytowego lub jednodniowego, aklimatyzacyjnego podejścia na wyższą wysokość. Są to sytuację, gdy waga plecaka ma kluczowe znaczenie. Dlatego w apteczce podręcznej są minimalne, wyselekcjonowane dawki leków i środków opatrunkowych, niezbędne w nagłych wypadkach. W innych sytuacjach (np. przy zakładaniu obozów) zawsze znajduje się w łatwo dostępnym miejscu, podczas, gdy podczas pakowania plecaka apteczka obozowa zwykle jest głębiej.

NIE MOŻE BYĆ TO ALTERNATYWA DLA APTECZKI WYPRAWOWEJ - JEST JEDYNIE JEJ NIEZBĘDNYM  UZUPEŁNIENIEM.

Musi być mała, lekka i oznakowana, gdyby ktoś inny szukał jej w naszym plecaku i mógł ją łatwo znaleźć. Poniżej przedstawiam podstawowy skład mojej apteczki podręcznej wypracowany przez lata wysokogórskich wycieczek. Czasem w zależności od obszaru w jakim się poruszam dołączam dodatkowe leki. Oczywiście obok tego, że mamy ją w swoim plecaku dobrze jest umieć posługiwać się poszczególnymi elementami apteczki, w innym przypadku ich noszenie jest bezcelowe…

Apteczka podręczna nie zastępuje nigdy apteczki obozowej jest jedynie pierwszym ogniem w postępowaniu w razie potrzeby. Każdy powinien dopasować apteczkę do własnych potrzeb. Przedstawienie poniższego składu apteczki ma charakter informacyjny. Każdy skład apteczki powinien być konsultowany z lekarzem osobiście, bowiem każdy lek może zagrażać życiu lub zdrowiu, gdy zostanie niewłaściwie użyty.

 

  

DIURAMID (1) 

PABI-DEXAMETHAZON  (2)  

DEXAVEN (3)

PARACETAMOL (4)

TRAMAL (5)

STRZYKAWKA 5 ml (6).

IGŁA (7)

BANDAŻ ZWYKŁY (8)

BANDAŻ ELASTYCZNY (9)

GAZIKI/ KOMPRESY JAŁOWE (10)

OPATRUNEK NA GŁOWĘ (11)

CHUSTA TRÓJKĄTNA (12)

LEKO (13)

PLASTER ZWYKŁY (14)

PLASTRY Z OPATRUNKIEM (15)

FOLIA NRC (16)

NOŻYCZKI, PĘSETA, AGRAFKI (17)

SILVER TAPE (18)